Αφιέρωμα στη φυσιογνωμία του φιλοσόφου και πολιτικού Πέτρου Βράιλα-Αρμένη. Παρουσιάζεται το έργο του και μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα καθώς και οι απόψεις του για τη σχέση Φιλοσοφίας και Θεολογίας.
Γίνεται ανάλυση της έννοιας της «προόδου» στη φιλοσοφία των Ευρωπαίων Πανθεϊστών και τη διερεύνηση της εγκυρότητας των λεγομένων «αποδείξεων» της ύπαρξης του Θεού, ως πρώτη αξίωση κάθε φυσικής Θεολογίας.
Ακολουθούν φιλοσοφικές συγκλίσεις στη μελέτη της ιστορίας του Πέτρου Βράιλα-Αρμένη και του Μάρκου Ρενιέρη στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, καθώς και κριτική παρουσίαση της μελέτης του για την υπεροχή του νέου έναντι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Στη συνέχεια, η εκτενής μελέτη της διπλωματικής αλληλογραφίας του έρχεται να στηρίξει τον ισχυρισμό του ότι ο ελληνισμός είναι το καύχημα της ανθρωπότητας, το ωράισμα της ανθρώπινης ιστορίας.
Η συμβολή του Πέτρου Βράιλα-Αρμένη στην πνευματική ζωή της Κέρκυρας αλλά και οι γλωσσικές θέσεις του είναι το αντικείμενο των δύο επόμενων μελετών.
Ακολουθεί το χρονικό της απόκτησης από την αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισσάβετ της έπαυλης του Πέτρου Βράιλα Αρμένη στο Γαστούρι Κέρκυρας.
Η παρουσίαση μιας πανεπιστημιακής παράδοσης του Π. Βράιλα-Αρμένη για το Διονύσιο Σολωμό εξηγεί γιατί συγκαταλέγεται ο Εθνικός Ποιητής μεταξύ των μεγάλων ποιητών της Ευρώπης.
Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με ένα ελεγειακό κείμενο και την παρουσίαση της ολοκλήρωσης της έκδοσης των φιλοσοφικών έργων του Π. Βράιλα-Αρμένη.